Nazwa świetlik wywodzi się od greckiego słowa „euphrosyne” co oznacza dobry nastrój. Świetlik lekarski nazywany jest równie świetlikiem łąkowym oraz ptasim oczkiem. To roślina całoroczna, która rośnie w zasadzie w całej Europie. Typowe dla niej są kwiaty, które wyglądają jak świeczki. Roślina lubi podmokłe torfowiska, wilgoć oraz łąki. Jest rośliną pasożytniczą, która rozwija się na korzeniach innych roślin. Od nich pobiera wodę wraz z solami mineralnymi.

Świetlik lekarski i jego zastosowanie

Świetlik zbiera się w czerwcu i lipcu, a więc w okresie jego pełnego rozkwitu. Potem suszy się go w temperaturze powyżej 30 stopni Celsjusza w pomieszczeniach o silnym przewiewie. Z uwagi, że jest to roślina pasożytnicza występuje w zasadzie jedynie w stanie naturalnym. W hodowli trudno bowiem uzyskać warunki dogodne do jej wzrostu. W jej skład wchodzą aukubina, garbniki, kwasy fenolowe, cukry, olejek eteryczny, żywice, pochodne kumaryny, sole mineralne, w tym wiązki miedzi i manganu. Dlatego też roślina ta wykazuje właściwości przeciwzapalne, przeciwbakteryjne oraz ściągające.

Świetlik lekarski – wykorzystanie

Właściwości lecznicze świetlika lekarskiego wykorzystywane są w zapaleniach spojówek oczu. W tym przypadku właściwości lecznicze ma przede wszystkim aukubina, która hamuje wydzielanie histaminy, co zmniejsza reakcje alergiczne. Poza tym garbniki i kwasy polifenolowe wchodzące w skład świetlika mają właściwości przewciwzapalne i przeciwbakteryjne. Uszczelniają naczynia krwionośne oczu i nie dopuszczają do powstawania krwawień w tym obrębie. To jednak nie jedyne zastosowanie świetlika.